O aspektach prawnych cyberbezpieczeństwa medycznej sztucznej inteligencji
W medycynie coraz częściej stosujemy rozwiązania oparte na sztucznej inteligencji, co przynosi wiele korzyści, ale jednocześnie stawia przed systemami ochrony zdrowia nowe wyzwania w zakresie cyberbezpieczeństwa. Systemy te są narażone na ataki, które mogą prowadzić do wycieku poufnych danych, zakłóceń w działaniu szpitalnych systemów IT, a nawet ich uszkodzenia. Ochrona danych medycznych wymaga nie tylko odpowiednich zabezpieczeń technologicznych, ale również działań organizacyjnych i prawnych. Szczególne znaczenie mają tu regulacje unijne i krajowe, które wyznaczają ramy bezpiecznego korzystania z systemów sztucznej inteligencji w ochronie zdrowia.
Jednym z kluczowych aktów prawnych w tym obszarze jest Dyrektywa NIS, która tworzy podstawy systemów cyberbezpieczeństwa w państwach Unii Europejskiej. Choć nie odnosi się ona bezpośrednio do medycyny, to jednak obejmuje sektory związane z ochroną zdrowia. Dyrektywa wprowadza m. in. obowiązek raportowania incydentów i stosowania odpowiednich środków zabezpieczających systemy informatyczne. Z kolei Rozporządzenie MDR reguluje zasady wprowadzania na rynek wyrobów medycznych, w tym oprogramowania wykorzystującego sztuczną inteligencję, które musi spełniać określone wymagania w zakresie bezpieczeństwa, także cybernetycznego.
Równie istotne znaczenie dla ochrony danych medycznych ma RODO, które określa zasady przetwarzania danych osobowych, w tym danych szczególnie wrażliwych, takich jak informacje o stanie zdrowia. Wymaga ono, aby podmioty przetwarzające takie dane zapewniły ich bezpieczeństwo, co pozostaje w ścisłym związku z systemami cyberbezpieczeństwa. W praktyce oznacza to konieczność stosowania odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, które zapobiegną nieuprawnionemu dostępowi czy utracie danych.
Polskie regulacje uzupełniają przepisy unijne poprzez ustawę o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa oraz rozporządzenia dotyczące interoperacyjności i organizacji systemów informatycznych. Określają one obowiązki podmiotów ochrony zdrowia w zakresie zgłaszania incydentów i organizacji systemów cyberbezpieczeństwa. Szpitale oraz inne jednostki muszą prowadzić odpowiednią dokumentację, informować pacjentów o stosowanych zabezpieczeniach oraz reagować na zagrożenia zgodnie z wytycznymi krajowych organów nadzorczych.
Rozwój sztucznej inteligencji w medycynie wymaga nie tylko dalszych innowacji technologicznych, ale także uzupełnienia i doprecyzowania ram prawnych. Ochrona danych medycznych i zapewnienie stabilności systemów IT to dziś kluczowe elementy bezpiecznego funkcjonowania placówek ochrony zdrowia. Wymaga to od ustawodawców uważnego śledzenia zmieniających się realiów oraz dostosowywania przepisów do rosnących potrzeb związanych z przeciwdziałaniem zagrożeniom w środowisku cyfrowym.
Materiał przygotowany z pomocą generatywnej sztucznej inteligencji na podstawie rozdziału „Aspekty prawne cyberbezpieczeństwa medycznej sztucznej inteligencji” autorstwa Anety Sieradzkiej książki „Medyczne zastosowania sztucznej inteligencji”.
Zamów książkę „Medyczne zastosowania sztucznej inteligencji” w Księgarni Medycznej PZWL.
Korzystając z kodu promocyjnego AI5 otrzymasz dodatkowe 5% zniżki.
Materiał we współpracy z PWN.
